فضائل جعلی

متاسفانه مخالفین همیشه درصدد بیان فضیلت برای معاویه هستند که تمامی این احادیث ساختگی بوده و حتی برخی به آن اعتراف نیز کرده اند!

ابن جوزی در المنتظم می نویسد:

أخبرنا أبو القاسم الحریری قال اخبرنا أبو طالب العشاری قال حدثنا أبو الحسن الدارقطنی قال حدثنا أبو الحسین إبراهیم بن بیان الرزاد قال حدثنا أبو سعید الخرقی قال حدثنی عبدالله بن أحمد بن حنبل قال سألت أبی قلت ما تقول فی علی ومعاویة فأطرق ثم قال یا بنی إیش أقول فیهما أعلم أن علیا کان کثیر الأعداء ففتش له أعداؤه عیبا فلم یجدوا فجاءوا إلى رجل قد حاربه وقاتله فوضعوا له فضائل کیدا منهم له أو کما قال

المنتظم  ج 5   ص 129

ترجمه:عبدالله پسر احمد بن حنبل می گوید : از پدرم پرسیدم نظرت در مورد علی و معاویه چه است؟ کمی به فکر فرو رفت. و بعد گفت بیا تا نظرم را بگویم، گفت من می دانم علی دشمن زیاد داشت. دشمنان علی به دنبال عیبی در مورد علی بودند اما پیدا نکردند و رفتند به دنبال کسی که با ایشان جنگیده باشد و برای آن شخص فضائلی را جعل کردند بخاطر حیله و نیرنگ در مقابل علی.

نکته: و از اینکه اینجا گفته شده به سراغ مردی رفتند، آن مرد معاویه است، زیرا از احمد در مورد علی علیه السلام و معاویه پرسیده اند که می گوید امیرالمومنین عیبی نداشت و آن کسی که دشمن ایشان بود، معاویه بوده است.

ابن حجر بعد از بیان قول احمد بن حنبل می نویسد:

واخرج بن الجوزی أیضا من طریق عبد الله بن أحمد بن حنبل سألت أبی ما تقول فی علی ومعاویة فاطرق ثم قال اعلم ان علیا کان کثیر الأعداء ففتش اعداؤه له عیبا فلم یجدوا فعمدوا إلى رجل قد حاربه فاطروه کیادا منهم لعلی فأشار بهذا إلى ما اختلقوه لمعاویة من الفضائل مما لا أصل له وقد ورد فی فضائل معاویة أحادیث کثیرة لکن لیس فیها ما یصح من طریق الإسناد وبذلک جزم إسحاق بن راهویه والنسائی وغیرهما والله اعلم

فتح الباری  ج 7   ص 104

ترجمه: عبدالله پسر احمد بن حنبل می گوید : از پدرم پرسیدم نظرت در مورد علی و معاویه چه است؟ کمی به فکر فرو رفت. و بعد گفت بیا تا نظرم را بگویم، گفت من می دانم علی دشمن زیاد داشت. دشمنان علی به دنبال عیبی در مورد علی بودند اما پیدا نکردند و رفتند به دنبال کسی که با ایشان جنگیده باشد و برای آن شخص فضائلی را جعل کردند بخاطر حیله و نیرنگ در مقابل علی. پس اشاره کرد به فضائلی که هیچ گونه اصل و ریشه ای ندارد و در مورد فضائل معاویه احادیث فراوانی وارد شده که سند صحیحی ندارند و به این مطلب اعتقاد پیدا کردند اسحاق بن راهویه و نسائی و غیر این دو.

آیا این جعل فضائل، نشان از عدم فضیلت معاویه نیست؟

واقعا چرا باید پیرو کسی باشیم که حتی کوچکترین فضیلتی ندارد؟

چرا نباید یزید را لعن کرد؟

تفتازانی می نویسد:

 

فإن قیل فمن علماء المذهب من لم یجوز اللعن على یزید مع علمهم بأنه یستحق ما یربوا على ذلک ویزید قلنا تحامیا عن أن یرتقی إلى الأعلى فالأعلى

شرح المقاصد فی علم الکلام  ج 2   ص 307

ترجمه: اگر گفته شود:برخی از علمای مذهب لعن یزید را جایز نمی دانند با اینکه می دانند یزید مستحق لعن و بیشتر از آن است. می گوییم: می ترسند اگر فتوا به لعن یزید بدهند، این لعن ها به بالاترها نیز سرایت بکند. ( یعنی اگر یزید مستحق لعن باشد، کسی که او را خلیفه قرار داده نیز، مستحق لعن خواهد بود)

 

ابن کثیر می نویسد:

ومنع من ذلک آخرون وصنفوا فیه أیضا لئلا یجعل لعنة وسیلة إلى أبیه أو أحد من الصحابة

البدایة والنهایة  ج 8   ص 0

ترجمه: عده ای لعن یزید را منع کردند و در رابطه با عدم لعن یزید نیز کتاب هایی نوشتند تا اینکه لعن یزید وسیله ای نباشد که به پدرش یا به بعضی از صحابه سرایت بکند